Kou
Er vallen sneeuwvlokken op een stoel en daardoor wordt die stoel een hert. Het hert neemt je mee naar het bos. In dat bos staat een huis en daar verliest het hert zijn gewei. Zo wordt hij weer een stoel. Dit was het idee voor mijn leporello: : 'Kou'.
De leporello bestaat uit 7 beelden, gecombineerd met tekst, uitgevoerd in houtsnede.
Dun rijstpapier is over stevig passepartoutpapier, met daarop eenvoudige sjabloondrukken, gevouwen. Vaag schemeren deze vormen door het rijstpapier met de houtsneden heen.
De kaft is van stevig passepartoutkarton. De leprrello is met een zigzagmotief aan de rug genaaid.
Kou
Ze morst een winter
op de zitting van de stoel.
Daarna ziet ze vlokken
vlekken maken.
Het hout wordt zacht, ze zit al
op een warme vacht. en kijk:
de rugleuning vertakt zich.
Dan schrikt de stoel en vlucht
de kamer uit. Ze keert
zich om en grijpt
het gewei, ontvoerd
door het hert dat rent
en rent, zoekt ze een donkergroen
vol dennennaalden. Haar longen
ademen een bos
in haar,
in plaats van om haar heen.
Ze aait het dier, gaat
naast hem lopen,
tot ze het huis ziet,
maar geen weg er naar toe.
Het hert gaat voor naar binnen.
Zijn vlekken lossen op.
Ze roept hem
terug, hij luistert niet
en wordt van hout. Dan neemt ze
plaats. De stoel is hard en verliest
als het koud wordt zijn gewei.
2016
'Kou'
zowel beeld als tekst uitgevoerd in houtsnede, met daaronder sjabloondrukken, die vaag door het dunne papier te zien zijn.
Papier: When Zou en passepartoutpapier. Kaft: passepartoutkarton.
25,5 x 20 cm, totale lengte: 98 cm
oplage 10